ดนตรีพื้นบ้านอีสานใต้
ศิลปะการละเล่นและดนตรีของอีสานใต้
พอจำแนกออกตามลักษณะของความเป็นมาได้ 2 ประการ ดังนี้คือ
ประการแรก เป็นศิลปะการดนตรีและการละเล่นที่ได้รับอิทธิพลสืบมรดกตดทอดมาแต่เดิม
อาจจะเป็นตั้งขอมยังเรืองอำนาจ และได้รับถ่ายทอดสืบมาในช่วงหลัง
ที่คนไทยในเขตสามจังหวัดและชาวเขมรต่ำไปมาหาสู่กัน
โดยมากมักจะเป็นการค้าขายแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน และเมื่อเป็นเช่นนี้
ศิลปะการดนตรีและการละเล่นต่างๆ ย่อมจะถ่ายทอดกันได้ ดนตรีและการละเล่นที่จัดอยู่ในประเภทนี้ก็คือ
ลิเกเขมร กันตรึม อาไย เป็นต้น
ประการที่สอง เป็นศิลปะการดนตรีและการละเล่นที่เกิดขึ้นในท้องถิ่นในแถบอีสานโดยเฉพาะ
เป็นการละเล่นที่ชาวบ้านเล่นกันมาเป็นพื้น
และในลักษณะนี้ดนตรีจะด้อยความสำคัญลงไปเป็นเพียงส่วนประกอบของการละเล่น การละเล่นพวกนี้ได้แก่
เรือมอันเร (รำสาก) กะโน๊บติงต็อง (ระบำตั๊กแตน) เรือมตรด ( รำตรุษ) เป็นต้น
อ้างอิงจาก http://student.nu.ac.th/thaimusicclub/